Mijn herstel: hoe gaat het nu met me?

Laat ik maar direct beginnen: herstellen duurt lang. Mijn ongeluk gebeurde op zaterdag 2 januari en vandaag is het (als ik dit schrijf) 19 januari. Nog steeds heb ik veel last van mijn schouder.

De eerste week

De eerste week van mijn herstel was mij absolute rust voorgeschreven. Ik moest met mijn arm in een mitella en mocht absoluut niks doen met rechts. Dat was lastig zat, ik ben namelijk rechts. Dus mezelf opmaken was ook geen super succes. (check mijn filmpje maar eens). Als ik soms een verkeerde beweging maakte ging ik door de grond van de pijn.

De tweede week

Na die week rust mocht ik zonder mitella. Hallelua! Ik was er super blij mee. Wel mocht ik beperkt bewegen. Wat eigenlijk inhoud: heel weinig bewegen. Maar ik mocht wel weer “iets” doen met mijn rechterhand. Dus ik ging ook weer aan het werk. Nou dat heb ik geweten. Na een dag zonder mitella, moest ik de dag erna weer met mitella lopen door de pijn. Ik deed al snel te veel, al stelde wat ik deed niks voor. Dus nu werk ik maar een beperkt aantal uur. En daar baal ik van. Een foute beweging en ik heb weer super veel pijn, net als week een eigenlijk.

Week drie

Tja, en nu zit ik in week drie. In vergelijking met week twee zit er geen enkele verbetering in. Mijn arm is stijf ik kan hem nauwelijks optillen. Als ik mijn hoofd naar beneden doe kan ik mezelf wel opmaken. Na een paar uur werken achter een PC heb ik weer super veel pijn en moet ik echt even niks doen. Dit houdt in dat ik na een dag werken echt even moet bijkomen als ik thuis ben. Iets waar ik niet zo goed tegen kan.

Conclusie

Ik ben er nog lang niet. Ik vrees dat mijn herstel nog wel een aantal weken gaat duren en daar baal ik echt van. Ik wil super graag bloggen en sporten. Maar ik heb voor bloggen vaak de energie niet en sporten kan en mag ik niet. 🙁 Het zit me nu dus even niet mee. Ik probeer met regelmaat te bloggen maar het kan dus voorkomen dat  het me niet lukt. Sorry daarvoor!