Er heeft recentelijk gezinsuitbreiding plaats gevonden bij ons thuis. Wij hebben namelijk een poesje geadopteerd uit het asiel. Haar naam is Luna!
Vorig jaar hebben wij afscheid moeten nemen van onze poes Bella. Dat vond ik echt verschrikkelijk en het deed me zo veel pijn dat ik er voorlopig niet aan moest denken een andere poes in huis te nemen. Ik wilde Bella niet vervangen.
De laatste tijd begon het bij mij toch wel weer te kriebelen. Ik miste een huisdier in huis. Eentje waar je gezellig tegen kon kletsen en die je kan aaien en moet verzorgen. Ik wilde wel weer een poesje. Voor Rick hoefde het echter nog niet zo, want hij was bang dat onze kinderen er nog te klein voor zouden zijn.
Bij het plaatselijke dierenasiel zag ik een kitten en ik vulde gewoon een formulier in. Toen werd ik vrijdag 2 oktober ineens gebeld dat de kitten al vergeven was. Maar dat zij ons profiel hadden gelezen en dat er een poes in het asiel was, waarvan ze dachten dat het wel een mooie match met ons zou zijn. Het poesje is gevonden op straat dus ze weten niet precies hoe oud ze was, maar ze werd geschat op ongeveer 2 jaar. Ik vroeg om een foto en toen ik die kreeg was ik eigenlijk al verliefd. Rick zag het nog steeds niet zo zitten. 😉
Toch heb ik een afspraak gemaakt om dit poesje te bekijken. Dat raadde de dierenverzorgster ook aan. Op die manier konden we namelijk kijken hoe dit poesje zou reageren op Liz en Fay. De afspraak was zaterdag.
Dus gingen we die zaterdag 3 oktober naar het dierenasiel om het poesje te bekijken. We waren eigenlijk gelijk allemaal verliefd op haar. Wat een mooi, grijs poesje en wat is ze lief. Ze deed ook zo lief tegen Liz en Fay.
Die avond hebben we dan ook besloten dat we haar wilden adopteren. Helaas was het dierenasiel op zondag gesloten, dus we konden haar nog niet op Dierendag in huis nemen.
Toen was het tijd om een mooie, passende naam te bedenken. Het leek ons leuk om iets Italiaans te doen, aangezien Bella ook Italiaans was. Na een tijdje nadenken kwamen we op Luna.
Maandag 5 oktober was het dan eindelijk zo ver. We mochten Luna ophalen. Toen ze voor het eerst haar stapjes in huis zette, was ze druk met alles ontdekken. Ze ging echt op onderzoek.
Inmiddels is Luna al helemaal gewend aan ons en wij aan haar. Ze is hier helemaal thuis en doet super lief tegen Liz en Fay. Ze heeft nog geen pootje uitgestoken, terwijl Fay toch best ‘pakkerig’ kan zijn. Luna is echt heel erg lief.
Ik ben zo blij dat we weer een poesje in huis hebben. Luna is al helemaal mijn maatje. Zeker nu ik thuis werk, vind ik het wel zo gezellig om haar om mij heen te hebben. Ik knuffel haar zo veel. Ik ben heel blij en Luna volgens mij ook. 🙂
Mooie grijze poes zo met die witte plekken….. veel plezier met Luna…