Ik blijf erbij: moeder worden van Liz is het mooiste wat me is overkomen. Elke dag geniet ik van mijn kleine, mooie, lieve meisje en elke dag ben ik zo dankbaar voor het feit dat ik dit mag meemaken en dat Liz mijn dochter is. Het gevoel is eigenlijk niet te omschrijven. Dat het met Moederdag nu om mij draaide, vond ik dan ook eigenlijk bijzonder. Ik voel me vooral dankbaar, dan hoef ik niet in het zonnetje gezet te worden. Maar toch is dat wel gebeurd!
De ochtend begon met een ontbijtje op bed. Rick had Liz uit haar bedje gehaald waardoor ik net iets langer kon blijven liggen. Dat was fijn. Daarna kreeg ik van Liz en Rick een ontbijtje op bed: chocolade broodjes en banaan pannekoekjes. Heerlijk! Wat was dat genieten. Maar daar bleef het niet bij. Ik kreeg ook nog cadeautjes!
Liz had (met een beetje hulp van papa) een mooi cadeau voor mij gemaakt! Een foto van haarzelf waar ze een mooi knutselwerkje met vingerverf op had gemaakt. Er stond op geschreven: ‘voor mijn allerliefste mama!’ Wat een mooi cadeau! Ik ben hier zo ontzettend blij mee. Ik heb het kunstwerk gelijk boven mijn bed gehangen.
Maar dat was nog niet alles. Ik kreeg ook nog twee mooie rosé gouden armbandjes. Eentje met een plaatje waar ‘mama’ op staat en een slavenarmband met glitter. Echt heel erg mooi. Zo super lief dat ik dit allemaal krijg.
’s middags ben ik samen met Liz met mijn moeder en oma gaan lunchen. Ik vind het zo bijzonder dat wij met vier generaties deze mooie momenten kunnen meemaken. Wederom voelde ik me (en zo voel ik me nog steeds) heel dankbaar. Het was een gezellige middag.
’s Avonds hebben we met zijn allen Chinees gegeten bij mijn ouders thuis. Ook dat was heel erg gezellig. Ik heb ervan genoten.
Zoals jullie kunnen lezen heb ik dus een super eerste Moederdag gehad. Ik voelde me heel erg verwend en vooral heel erg dankbaar. Dankbaar voor alles wat ik mee mag maken en alle liefde die ik ontvang. Ik ben gelukkig 🙂
Ik vond mijn eerste moederdag als moeder van Marcel ook erg bijzonder. Dit jaar was het de tweede keer. Ook mooi, maar toch weer net anders.