Afgelopen week was het dan zo ver: ik moest voor het eerst weer aan het werk. Ik zag er als een berg tegenop. Elke dag thuis met mijn kleine meisje was me wel heel erg goed bevallen. Toch is mijn eerste werkweek me redelijk meegevallen. Ik heb ervoor gekozen om in december nog niet volledig aan het werk te gaan. Daar ben ik wel blij mee, want zo kan ik rustig opbouwen.
Elke ochtend ben ik huilend naar mijn werk vertrokken. Ik vond het verschrikkelijk om Liz achter te laten. Maar ik de dagen dat ze niet thuis was vond ik het ergste. Maandag was Liz nog lekker thuis met haar papa, dus zodra ik naar huis ging wist ik: ik ga haar weer zien! De andere dagen vond ik het ergste. Dan was Liz namelijk bij haar oma en opa en dan moet ik wachten tot ze thuis is. Dat vind ik niet leuk.
Op werk was het wel goed te doen. Iedereen om mij heen was heel begripvol en heel aardig. Ze vroegen allemaal naar mijn kleine meisje en waren oprecht geïnteresseerd. Dat was erg fijn. Ik begin nu stap voor stap mijn werk weer op te pakken en ik vind het erg prettig dat ik daar gewoon de tijd voor krijg.
Maar ondanks dat het werken me mee is gevallen en ondanks dat iedereen heel aardig voor me was, was ik super blij dat het eindelijk weer weekend was. Twee hele dagen om lekker met Liz te tutten. Super! Zaterdag heb ik lekker met haar de kerstboom opgetuigd. Want dit jaar gaat ze voor het eerst kerst meemaken. Daar ga ik lekker van genieten.
ik denk dat het werken vanzelf wel weer echt gaat wennen. Maar thuiskomen blijft een feestje. Dit kunnen andere moeders vast wel beamen. Op dagen dat ik vrij ben probeer ik dan ook echt veel leuke dingen met Liz te doen. Woensdag zijn we bijvoorbeeld voor het eerst gaan babyzwemmen. Dit vond Liz erg leuk, maar ook erg vermoeiend. Na 20 min was ze er wel klaar mee en zijn we lekker gaan douchen. Babyzwemmen wil ik nu elke week gaan doen dus ik kijk nu al uit naar mijn volgende vrije woensdag!